Friday 26 February 2010

ഒരു താക്കോല്‍...



ഇല്ലാതാകാന്‍ ശ്രമികുകയാണ്  ഞാന്‍ ഈ ഏകാന്തതയെ,
ശൂന്യതയുടെയും ഇരുട്ടിന്റെയും കണ്ണികള്‍ കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ
ചങ്ങലകൊണ്ടെന്നെ വരിഞ്ഞുമുറുക്കുന്ന ഈ ഏകാന്തതയെ.


നടന്നടുക്കുംതോറും കാണാമറയതെകെന്ന പോല്‍ 
അകന്നു നീങ്ങുന്ന ലക്ഷ്യങ്ങള്‍
മനസ്സിലാക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുംതോറും കഠിനതയേറികൊണ്ടിരിക്കുന്ന
കടംകഥകള്‍ പോലെ ഈ ജീവിതവും


ഉത്തരം തേടഎന്ടതെങ്ങിന്നെനറിയാത്ത 
ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പില്‍ പകച്ചു നില്‍കുന്ന മനസ്സ്
പഴകിയ പുസ്തകങ്ങളുടെ മങ്ങിയ കടലാസ്സുകള്‍ പോലെ
നിറമില്ലാത്ത ജീവിതതാളുകള്‍, മാറാല നിറഞ്ഞ ചിന്തകള്‍. 
എന്തിന്നെനറിയാത്ത ജീവിതയാത്രകളിലെ ചാറ്റല്‍ മഴ പോലുള്ള ബന്ധങ്ങള്‍ 


പണത്തിന്റെ ഭാരം കൊണ്ട് നീങ്ങുന്ന ബന്ധങ്ങളുടെ തുലാസ് 
ആകാശത്തിനുതാഴെ എന്തിനും, മനുഷ്യ ജീവനും വിലപറയുന്ന 
ആ "അക്കങ്ങളെഴുതിയ കടലാസ്സുകള്‍ "ക്കായ്  ജീവിക്കുന്നവര്‍. 
ദൈവമെവിടെന്നവരോട് ചോദിച്ചാല്‍, അവര്‍ പറയും 
ദൈവം അതുതന്നെ "അക്കങ്ങളെഴുതിയ കടലാസ്സ്"
ബന്ധങ്ങള്‍ക്കും  വിലപറഞ്ഞുറപ്പിക്കുന്നവര്‍ !!
ഇടുങ്ങിയ മനസ്സിലും സ്വാര്‍ത്ഥത നിറച്ചവര്‍ 


തിക്താനുഭവങ്ങളുടെ ഘോഷയാത്രകളും ,
തിരിച്ചറിവുകളുടെ വേദനകളും 
സഹിക്കുന്ന മനസ്സ് കൊതികുന്നത് ഈ ഏകാന്തതയല്ല,
മോചനം!! 
അന്വേഷിക്കുന്നത്  ഈ ചങ്ങലകള്‍ തുറക്കാനായി 
ഒരു താക്കോല്‍!!

Wednesday 24 February 2010

പ്രകാശം കൊതിക്കുന്ന ഞാന്‍......

ഇരുട്ടേറിയ കണ്ണുകളിലെ അന്ധതയാല്‍ നയികപെടുന്ന മനുഷ്യസംസ്കാരം. 
കാനെണ്ടവ കാണാനും കണ്ടിലെന്ന് നടിക്കാനും
അവര്‍ തന്നെ തീര്‍ത്ത ജാതിയുടെയും മതത്തിന്റെയും
തൊലിപുറത്തെ നിറവ്യത്യാസങ്ങളുടെയും കട്ടിയുള്ള മൂടുപടമണിഞ്ഞു
സ്വയം അന്ധരായവര്‍.


മനുഷ്യത്തതിനതിരെ മൃഗീയതയുടെ സ്തോത്രം പാടുന്നവര്‍.
ദേശത്തിന്റെയും വംശത്തിന്റെയും മതിലുഇകല്  തീര്‍ക്കുന്നവര്‍കിടയില്‍  
കാരണമറിയാതെ മരിക്കുന്ന നിരപരാധികളുടെ ചോരപുഴ, 
അതിന്റെ തടത്തില്‍ സംസ്കാരങ്ങളെ ഇല്ലായ്മ ചെയ്യുന്ന 
പുതുസംസ്കാരം കെട്ടിപോക്കാന്‍ വെമ്പുന്നവര്‍ 

മൃഗങ്ങളായി രൂപാന്തരപെടുന്നവരുടെ ഇടയില്‍ 
നമ്മള്‍ എവിടെയോ മറന്ന, അതോ ഉപേക്ഷിച 
മനുഷ്യത്തത്തിന്റെയും, 
അന്ധധയുടെ ഗര്‍വില്‍ ആഘോഷികുന്നവരുടെ ഇടയില്‍
ഉള്‍കാഴ്ചയുടെയും,
 പ്രകാശം കൊതിക്കുന്ന ചിലര്‍
ഞാനും...